ثمین رضایی،رئیس اداره فنی و توسعه طرح های عمرانی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان البرز در یادداشتی درباره راه ناصری که به تازگی تابلوی راهنمای آن نصب شده، نوشت:در سراسر جبهه جنوبی قله توچال و در امتداد شرق به غرب آن آثار راه شوسه کالسکه رویی وجود دارد که به راه شاهی یا ناصرالدین شاهی شهرت دارد. این راه از روستای قدیمی منظریه که امروز بخشی از شهر تهران و یا یکی از محلات شمالی آن محسوب می‌شود آغاز و به سمت قله توچال امتداد می‌یافت.

از فاصله چندمتری دامنه جنوبی قله توچال راه به سمت محلی که امروز ایستگاه هفت تله کابین در آن قرار دارد و در سمت شمال آن چشمه آب بسیار گوارای قله کوه واقع شده، به کوه تخت شاه (قله شاه) رسیده و سپس به طرف شمال غرب کشیده شده و نهایتا به شهرستانک می رسد.

 حاج میرزا محمد مهندس نیز در رساله جغرافیای درّه رودبار قصران زیر عنوان راه تلهرز به راهی اشاره می‌کند که به فرمان ناصرالدین شاه به سال ۱۲۸۸ قمری از حاجی آباد نزدیک اوشان از کوه تلهرز به شمیران ساخته شد و آن را نیز راه شاهی یا شاهراه می‌خواندند. از این راه به ازگل، سایر روستاهای شمیران و از راه فرعی آن به دارآباد می‌توان رفت.

 این مسیر عبور اردوی خانوادگی ناصرالدین شاه قاجار بود. گذر از این راه عموماً یک روز به طول می‌انجامید و گاهی چند روزه طی می‌شد و در فواصل مختلف آن از جمله کوه تخت شاه به‌ دستور پادشاه خیمه و خرگاه برپا و اطراق صورت می‌گرفت. طول این راه حدود ۱۵ کیلومتر است، اما به علت گذر از فراز و نشیب، دره‌های متعدد، سربالایی و سرازیری زیاد، طی آن نیازمند زمانی بیشتر از حد متعارف می‌باشد. مسیر این راه از منظریه، جمشیدیه، کلکچال و پیازچال و از دامنه‌های مرتفع شمال شرقی توچال گذشته و به چمن مخمل می‌رسیده و از آنجا از دره اصلی به شهرستانک ختم می‌شده است. 

اکنون تابلوی معرفی راه ناصری به عنوان مسیری تاریخی که محل رفت و آمد ناصرالدین شاه قاجار به کاخ ییلاقی شهرستانک بوده در کنار این مسیر و ورودی شهرستانک نصب شده است.

انتهای پیام/